Analog and digital photography, series of seven, sculpture, Dutch poetry, 2024
‘Beyond Illusion’ provides an intimate look into Noa Luna’s journey of healing her abandonment wound, emphasizing the validation of the inner child and reconnection with the Self.
“We shouldn’t look for the real outside of us, but within us. When we focus on the outward, we too often get caught up in judgments – this is good, that is bad, this is what I want, this is what I don’t want. Such judgment traps us in our illusions, our sleepiness, our old habits and patterns. Let go of your wayward thinking and go within. There you can relax in your own deepest truth, where the difference between dreams and reality is already known”. – Osho
In Noa’s journey, healing means transcending these illusions by overcoming conditioning, fear, doubt, and ultimately the ego and mind.
This work was originally created as part of Noa Luna's final project for her graduation at the Willem de Kooning Academy. While it was presented in its current form during the examination, the piece remains in an ongoing state of development. Noa is committed to further refining the work to foster a deeper connection with the audience, allowing for a more profound and immersive engagement with the themes explored. This continued evolution reflects her dedication to enhancing the narrative and emotional resonance of the piece, ensuring that it reaches its fullest potential in both form and concept.
I De stoffelijke realiteit
de grond onder me vandaan
ik wil me vasthouden
grijp om me heen
een eeuwig niets
waar ben je?
wie is het die ik zie?
mijn nagels in mijn huid
kijk niet naar mij
II Het besef: de illusie van de paradox
ik wil je bij me
je zal wel weggaan…
maar wat als je gaat?
en wat als je me niet ziet?
ik weet dat je gaat
en ik weet wat als
ik steun op jou
dat eeuwig niets
ik voel dat je weggaat
omdat ik dat zeg
het is het enige dat ik ken
III Overstijgen van de illusie
ik heb me weten te bevrijden uit de gevangenis van mijn eigen gedachten
een realiteit die ik zelf eigen maakte
als een bloem die opend verken ik licht en liefde
niet naar buiten,
maar naar binnen
want ik ben oneindig
als het universum
‘zie mij’
zei ik tegen mezelf
want er is geen ander
ik ben
soms val ik terug,
houd dan alsjeblieft mijn hand vast.
sculpture, baked recycled clay, ca. 15 x 9 x 4 cm
This work is conceived as an installation in which photographic images are projected onto two translucent fabrics suspended from the ceiling. The visual elements are accompanied by the instrumental composition of the song "I'm a Firefighter" by , which enhances the immersive experience. The viewer is invited to first engage with the poetry inscribed on the wall, while simultaneously placing their hand on a ceramic piece, before proceeding to observe the projections. This multi-sensory interaction seeks to deepen the viewer's connection with the thematic elements of the work.
